Με τον όρο διάστρεμμα εννοούμε τη διάταση ή τη ρήξη συνδέσμων κάποιας άρθρωσης. Οι σύνδεσμοι των αρθρώσεων βρίσκονται μέσα γύρω από αυτές και συμβάλλουν στη συγκράτηση των οστών και περιορίζουν σε επίπεδο κίνησης την άρθρωση. Οι αρθρώσεις που υφίστανται συχνότερα διαστρέμματα είναι αυτές της ποδοκνημικής («αστραγάλου» στην καθημερινή γλώσσα), του γόνατος και του της πηχεοκαρπικής ή καρπού, αλλά και των δακτύλων.
Το διάστρεμμα συμβαίνει, όταν η άρθρωση κάνει κάποια κίνηση, η οποία είναι εκτός των φυσιολογικών ορίων της. Ανάλογα την περιοχή του διαστρέμματος τα αίτια ποικίλλουν.
Πιο συγκεκριμένα, τα διαστρέμματα καρπού προκύπτουν συνήθως από πτώση πάνω σε ένα τεντωμένο χέρι. Τα δάκτυλα μπορεί να πάθουν διάστρεμμα εξαιτίας άσκησης υπερβολικής πίεσης πάνω σε αυτά. Από την άλλη, τα διαστρέμματα γόνατος προκύπτουν κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων που απαιτούν την απότομη αλλαγή κατεύθυνσής του.
Τέλος, ένα στραβοπάτημα ή η χρήση παπουτσιών κακής ποιότητας μπορεί να οδηγήσουν σε ένα διάστρεμμα του «αστραγάλου».
Τα κύρια συμπτώματα του διαστρέμματος ανεξαρτήτως της περιοχής που συμβαίνει είναι το οίδημα (πρήξιμο) και ο πόνος στην περιοχή. Επίσης, η πάσχουσα περιοχή γίνεται πιο δυσκίνητη και χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα ή μελάνιασμα.
Το πρήξιμο στην περιοχή συμβαίνει άμεσα μετά το ατύχημα και η άρθρωση μπορεί να χαρακτηρίζεται και από κάποια αστάθεια, ανάλογα τον βαθμό του διαστρέμματος.
Τα διαστρέμματα ανάλογα με τη σοβαρότητά τους κατηγοριοποιούνται σε βαθμούς. Πιο συγκεκριμένα, οι βαθμοί των διαστρεμμάτων είναι:
1ου βαθμού: Σε αυτή την περίπτωση ο σύνδεσμος έχει υποστεί απλά μια διάταση. Ο ασθενής ενδεχομένως να μπορεί να κουνήσει επαρκώς την άρθρωση χωρίς ιδιαίτερο πόνο.
2ου βαθμού: Τα διαστρέμματα δευτέρου βαθμού αφορούν μερική ρήξη του συνδέσμου. Σε αυτή την περίπτωση η κίνηση του μέλους δεν είναι εύκολη.
3ου βαθμού: Πρόκειται για τα πιο σοβαρά διαστρέμματα. Τα διαστρέμματα αυτά χαρακτηρίζονται από πλήρη ρήξη του συνδέσμου και μερικές φορές χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης.
Η διάγνωση του διαστρέμματος μπορεί να διαγνωστεί αρκετά εύκολα από έναν έμπειρο ορθοπαιδικό. Ο ιατρός λαμβάνει το ιστορικό του ασθενούς και πραγματοποιεί την εξέτασή του, κατά τη διάρκεια της οποίας ελέγχεται το εύρος κίνησης της άρθρωσης. Σε μερικές περιπτώσεις συνιστάται και ακτινογραφία, προκειμένου να δώσει επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το αν υπάρχει κάποιο κάταγμα στα οστά. Μετά την οξεία φάση και σε σοβαρά διαστρέμματα θα χρειαστεί πιθανόν και μαγνητική τομογραφία.
Η θεραπεία για το διάστρεμμα εξαρτάται από τη σοβαρότητα και το βαθμό του τραυματισμού. Τα διαστρέμματα πρώτου και δευτέρου βαθμού αντιμετωπίζονται κυρίως συντηρητικά. Ανάλογα με το σημείο του διαστρέμματος ακολουθείται διαφορετικό πλάνο θεραπείας.
Σε γενικές γραμμές, στα διαστρέμματα συστήνεται παγοθεραπεία, ξεκούραση και ανάρροπος θέση του μέλους κυρίως στην οξεία φάση του διαστρέμματος. Ο πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με αναλγητικά και/ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Με τη φυσικοθεραπεία επιτυγχάνεται ενδυνάμωση της πάσχουσας περιοχής.
Ειδικότερα, σε διαστρέμματα «αστραγάλου» και γόνατος προτείνεται η χρήση ειδικού νάρθηκα για την ακινητοποίηση της περιοχής. Αντίθετα, σε διαστρέμματα δακτύλων, η ακινητοποίηση του δακτύλου επιτυγχάνεται δένοντάς το με το διπλανό του.
Στα διαστρέμματα τρίτου βαθμού ίσως είναι απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση. Αν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, τότε μέσω της αρθροσκόπησης ως βασικό εργαλείο της χειρουργικής θεραπείας, θα αντιμετωπιστεί το διάστρεμμα και η συμπτωματολογία του.
Ο Δρ. Μιχάλης Ιωσηφίδης και η ομάδα του βρίσκονται στη διάθεσή σας για να σας παρέχουν εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία σχετική με τα ορθοπαιδικά ζητήματα που σας απασχολούν. Στο κέντρο Orthobiology χρησιμοποιούνται τα πιο σύγχρονα μηχανήματα και οι εξειδικευμένοι ιατροί είναι πλήρως καταρτισμένοι.
Επικοινωνήστε με το κέντρο μας για να κλείσετε το ραντεβού σας και να μάθετε περισσότερα σχετικά με το διάστρεμμα.
