
Τι είναι το κάταγμα κερκίδας (καρπού);
Ως κάταγμα κερκίδας ή απλούστερα κάταγμα καρπού ορίζεται το ράγισμα ή το κάταγμα της κερκίδας ή/και της ωλένης. Ο καρπός αποτελείται από οκτώ μικρά οστά και συνδέονται με την κερκίδα και την ωλένη, τα δυο μακριά οστά του αντιβραχίου. Πρόκειται για έναν αρκετά συχνό τραυματισμό σε ασθενείς όλων των ηλικιακών ομάδων, όμως εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στο γυναικείο φύλο.
Είδη κατάγματος κερκίδας
Τα κατάγματα κερκίδας (καρπού) διακρίνονται σε πολλές κατηγορίες. Μια πρώτη κατηγοριοποίηση είναι η διάκρισή τους σε σταθερά και ασταθή. Στην περίπτωση των σταθερών καταγμάτων δεν εντοπίζεται κατακερματισμός των οστών, οπότε αντιμετωπίζονται ευκολότερα. Από την άλλη, τα ασταθή κατάγματα, αντιμετωπίζονται πιο δύσκολα, εξαιτίας της παρεκτόπισης των οστών.
Ανάλογα με την παρεκτόπιση του άκρου, ένα κάταγμα κερκίδας μπορεί να χαρακτηριστεί ως κάταγμα Colles, κάταγμα Smith κ.ά. Τα κατάγματα Colles εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα. Προκαλούνται εξαιτίας μιας πτώσης πάνω σε τεντωμένο χέρι, με τον καρπό λυγισμένο προς τα πίσω. Από την άλλη, ο μηχανισμός κάκωσης του κατάγματος Smith είναι η πτώση του ασθενούς με λυγισμένο τον καρπό προς τα εμπρός.
Τέλος, τα κατάγματα κερκίδας διακρίνονται σε ενδαρθρικά ή εξωαρθρικά, καθώς και σε παρεκτοπισμένα ή απαρεκτόπιστα.
Ποιοι είναι οι μηχανισμοί κάκωσης;
Η πιο κοινή αιτία πρόκλησης ενός κατάγματος κερκίδας (καρπού) είναι μια πτώση του ασθενούς πάνω σε τεντωμένο χέρι. Η πηχεοκαρπική άρθρωση αποτελεί μια πολύ ευλύγιστη άρθρωση και για τον λόγο αυτό είναι επιρρεπής στους τραυματισμούς. Έτσι, η στήριξη του βάρους του ασθενούς πάνω στον καρπό του κατά την πτώση αποτελεί τον συχνότερο μηχανισμό κάκωσης του κατάγματος.
Οι ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση ενδέχεται να υποστούν κάταγμα κερκίδας, ακόμη και αν η πτώση πραγματοποιηθεί από μικρό ύψος.
Επιπρόσθετα, ένα κάταγμα κερκίδας μπορεί να προκληθεί κατά τη διάρκεια αθλημάτων επαφής ή αθλημάτων που περιλαμβάνουν πτώσεις (π.χ. σκι, snowboard κ.ά.). Τέλος, ενδέχεται να προκληθεί εξαιτίας άσκησης ισχυρής βίας στον καρπό (π.χ. τροχαίο ατύχημα).


Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται ένα κάταγμα κερκίδας(καρπού);
Ο ασθενής τη στιγμή του τραυματισμού αισθάνεται έντονο πόνο. Στη συνέχεια, τα συμπτώματα που εμφανίζει ένας ασθενής που έχει υποστεί ένα κάταγμα κερκίδας (καρπού) είναι τα κάτωθι:
- Εκδήλωση ευαισθησίας στην περιοχή του καρπού
- Έντονο οίδημα
- Μώλωπες
- Δυσκολία ή αδυναμία κίνησης του καρπού
- Παραμόρφωση του καρπού (ήπια ή σοβαρή, αναλόγως της σοβαρότητας του κατάγματος)
- Πόνος κατά την κίνηση των δακτύλων
- Μούδιασμα στην άκρη των δακτύλων
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Η διάγνωση των καταγμάτων κερκίδας θα πρέπει να πραγματοποιείται από έναν έμπειρο Ορθοπαιδικό. Μετά τη λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού και της κλινικής εξέτασης του ασθενούς είναι απαραίτητη η διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η διάγνωση προκύπτει μέσω απλών ακτινογραφιών. Ωστόσο, σε κάποια περιστατικά είναι απαραίτητη και η διενέργεια μαγνητικής ή αξονικής τομογραφίας για τον έλεγχο των παρακείμενων δομών.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση ενός κατάγματος κερκίδας (καρπού);
Η αντιμετώπιση του κατάγματος κερκίδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από πολλούς παράγοντες. Οι σημαντικότεροι εξ αυτών είναι η σοβαρότητα του κατάγματος, η ηλικία του ασθενούς, οι καθημερινές του δραστηριότητες κ.ά.
Τα απαρεκτόπιστα κατάγματα αντιμετωπίζονται συντηρητικά με την εφαρμογή γύψου ή νάρθηκα. Ο γύψος αφαιρείται περίπου μετά το πέρας 5 εβδομάδων. Μετά την αφαίρεση του γύψου, ο ασθενής υποβάλλεται και σε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
Από την άλλη, τα παρεκτοπισμένα κατάγματα κερκίδας που δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητική «κλειστή» ανάταξη η χειρουργική επέμβαση αποτελεί μονόδρομο. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων πραγματοποιείται εσωτερική οστεοσύνθεση, όμως σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η εξωτερική οστεοσύνθεση.
Μετά τη χειρουργική αποκατάσταση του κατάγματος, ο ασθενής ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Τους πρώτους μήνες ενδέχεται να εμφανιστεί δυσκαμψία στον καρπό, η οποία σταδιακά υποχωρεί και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Εάν εμφανίζετε συμπτώματα που ενδέχεται να υποδηλώνουν κάταγμα κερκίδας, επικοινωνήστε με Ορθοπαιδική Κλινική Orthobiology Surgery Center. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Δρ. Μιχάλης Ιωσηφίδης βρίσκεται στη διάθεσή σας για την άμεση αντιμετώπιση των καταγμάτων καρπού. Η κλινική του είναι διαπιστευμένο Εκπαιδευτικό Κέντρο από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Αθλητικής Τραυματολογίας, Χειρουργικής Γόνατος και Αρθροσκόπησης (ESSKA), από τη διεθνή Εταιρεία Αρθροσκόπησης, Χειρουργικής Γόνατος και Ορθοπαιδικής Αθλητιατρικής (ISAKOS) και τη Διεθνή Εταιρεία Αναγέννησης του Χόνδρου και Διατήρησης των Αρθρώσεων (ICRS). Επικοινωνήστε μαζί μας και ενημερωθείτε αναλυτικά για όλες τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές.
Ποια είναι τα αίτια πρόκλησης ενός κατάγματος κερκίδας;
Μια πτώση πάνω σε τεντωμένο χέρι μπορεί να προκαλέσει ένα κάταγμα κερκίδας. Εκτός από τις πτώσεις, ενδέχεται να προκληθεί κατά τη διάρκεια αθλημάτων επαφής ή σε αθλήματα όπου οι πτώσεις είναι συχνές ή εξαιτίας άσκησης ισχυρής βίας πάνω στον καρπό.
Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται;
Τα συμπτώματα που εμφανίζεται ένα κάταγμα κερκίδας είναι τα παρακάτω:
- Άμεσος και οξύς πόνος τη στιγμή του τραυματισμού
- Έντονο οίδημα
- Μούδιασμα δακτύλων
- Περιορισμός ή αδυναμία κίνησης του καρπού κ.ά.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Για τη διάγνωση του κατάγματος είναι απαραίτητη η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, η κλινική εξέταση του ασθενούς και η διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων, συνήθως απλής ακτινογραφίας.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση των καταγμάτων κερκίδας;
Οι τύποι των καταγμάτων κερκίδας είναι πολλοί και η σοβαρότητά τους καθορίζει και την κατάλληλη θεραπεία. Τα απαρεκτόπιστα κατάγματα αντιμετωπίζονται συντηρητικά με τη χρήση νάρθηκα ή γύψου, ενώ στην περίπτωση των παρεκτοπισμένων καταγμάτων απαιτείται ανάταξή τους. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα κερκίδας που δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητική «κλειστή» ανάταξη η χειρουργική επέμβαση αποτελεί μονόδρομο.